قدس آنلاین-حسین احمدی:  روستاهای مازندران زادگاه پهلوانان بزرگی است که از این سرزمین به قله های افتخار دست یافتند که برای استمرار این روند باید گام های اساسی در تقویت ورزش روستایی و بازی های بومی و محلی برداشت.

اگر به امکانات ورزشی موجود در روستاهای مازندران نگاه کنیم، می بینیم اغلب شان تنها دارای زمین فوتبالی در حاشیه دهات هستند و شور و هیجان شگرفی از مستطیل نه چندان سبزشان بلند است. اما کمتر اماکن ورزشی سرپوشیده را در روستاها مشاهده می کنیم که این مساله با شعارهای داده شده در راستای تقویت ورزش روستایی همخوانی ندارد.

با توجه به اقتصادی نبودن احداث سالن های ورزشی در روستاها، کمتر سرمایه گذاری رغبت به هزینه کردن در آبادی ها را دارد و اگر در گوشه ای از روستاهای استان سرمایه گذاری بخش خصوصی در ورزش روستایی را مشاهده کردیم باید به احترام عشق به سرزمین شان بایستیم و تحسین شان کنیم.

سرمایه گذاری در ورزش، برکت در کشاورزی

در راستای تهیه این گزارش با زوج مازندرانی مواجه می شویم که با احداث سالن ورزشی مدرن در روستای جامخانه شهرستان میاندورود، هیجان کودکان و نوجوانان آبادی شان را به ورزش قهرمانی و پهلوانی سوق دادند و سرآغاز بروز استعدادهای روستایی شدند.

آقای خائفی و خانم رضایی نه تنها ترک دیار نکردند، بلکه دارایی شان را برای ورزش روستا وسط گذاشتند و این روزها «مجموعه ورزشی آیین» روستای جامخانه میاندورود، کودکان کم بضاعت را با جانِ دل پذیراست.

مسلم خائفی در گفتگو با خبرنگار قدس با  استناد به این ضرب المثل  که «تو نیکی می کن و در دجله انداز» سر صحبت را باز می کند و می گوید: در باشگاه ما، شهریه حرف اول نیست و کودکان بی سرپرست بدون پرداخت وجهی به تمرین می پردازند و تهیه لباس ورزشی شان را هم برعهده ماست.

وی با اشاره به اینکه شرط ثبت نام رایگان در باشگاه، تداوم حضور است، خاطرنشان می کنند: دانه به دانه کودکان بی سرپرست را شناسایی کردیم و امروزه خوشحالیم که همین نوجوانان توانستند استعدادهای شگرف شان را به نمایش بگذارند و توانایی شان را بروز دهند.

خائفی با اشاره به اینکه از راه ورزش به فکر درآمدزایی نیست و با کشاورزی روزمره اش را می گذراند، می افزاید: حضورمان در عرصه ورزش روستا موجب شده تا برکت و رونق را در کشاورزی لمس کنیم و خوشحالیم که این راه را برگزیدیم.

وی با بیان اینکه از مربیان بومی برای پرورش بچه ها استفاده می کنیم، یادآور شد: همراهی مربیانی که چشمداشت مالی به کار در عرصه ورزش روستا ندارند موجب شده دغدغه های کمتری داشته باشیم.

روستاهای همجوار متقاضی حضور در جامخانه

مدیر مجموعه ورزشی آیین روستای جامخانه میاندورود با اعلام اینکه رشته هایی از جمله کشتی، تکواندو، ژیمناستیک، آمادگی جسمانی و ایروبیک را آموزش می دهیم، یادآور شد: به جرات می توان گفت امکانات ورزشی این باشگاه بیشتر از سالن های شهرهای همجوار از جمله ساری و نکا است.

خائفی ادامه داد: اگر این سالن ورزشی را در روستا دایر نمی کردیم، والدین برای حضور فرزندان شان در عرصه ورزش مجبور بودند ۱۵ کیلومتر تا نکا، ۱۵ کیلومتر تا سورک و ۳۰ کیلومتر تا ساری را طی کنند که عملاً امکان حضور در ورزش برای آینده سازان جامخانه فراهم نبود.

وی به ارتقا فرهنگ کودکان روستا با حضور در این مجموعه ورزشی اشاره و توضیح می دهد: در ابتدای کار با آسیب زیادی در امکانات ورزشی سالن مواجه بودیم اما پس از گذشت هفت ماه، تعامل و همکاری خوبی در نگهداشت تاسیسات ورزشی دارند و خوشحالیم که این مجموعه را متعلق به خودشان می دانند.

خائفی با اشاره به اینکه این مجموعه ورزشی را با هزینه ۳۱۰ میلیون تومانی و در زمینی به مساحت ۲ ونیم هکتار در سال ۹۶ احداث کرده است، در پاسخ به سوال مان که آیا از سرمایه گذاری در ورزش روستا پشیمان نیستید؟ خاطرنشان می کند: از راهی که در پیش گرفته ایم، خرسندیم و اگر امروز قرار بر تصمیم گیری باشد، قطعاً همین کار را انجام می دادیم.

مدیر مجموعه ورزشی آیین روستای جامخانه به جمعیت ۷ هزار نفری این روستا اشاره می کند و می گوید: ظرفیت این سالن ورزشی ۲۵۰ نفر بوده و بیش از ۸۰ درصد گنجایش مان تکمیل است و روستاهای همجوار هم متقاضی حضور در کلاسی های ورزشی مان هستند.

خائفی به حضور بانوان روستایی در عرصه ورزش نیز اشاره می کند و می افزاید: با توجه به اینکه زنان مازندرانی رتبه اول چاقی در کشور را دارند، امیدواریم با حضورشان در سالن های ورزشی این معضل کمرنگ تر شود.

وی به تاکید به اینکه اقدامات اجرایی باید دارای پیوست فرهنگی باشد تا مثمرثمر شود، از متولیان می خواهد با سرکشی به اماکن ورزشی روستایی از تنگناها و نیازها باخبر شوند تا بتوانند تصمیمات جامع تری در راستای توسعه ورزش روستایی بگیرند.

ضرورت حضور بانوان روستایی در ورزش

خانوم زهرا رضایی که کنار همسرش در راه اندازی این مجموعه ورزشی حضور داشته و آموزش کودکان روستا در رشته تکواندو را برعهده دارد به خبرنگارمان می گوید: مهمترین دغدغه مان، موفقیت شاگردان تربیت شده در این مجموعه است.

وی حضور بانوان روستایی در ورزش را ضروری می داند و می افزاید: متاسفانه بانوان در مقاطع زمانی خاص و کوتاه در ورزش فعالیت می کنند و حضورشان استمرار ندارد.

خانوم رضایی مشارکت ورزشکاران در پاکیزه نگه داشتن سالن را مهم می خواند و یاداور می شود: کودکان و نوجوانانی که در این مجموعه ورزشی حضور می یابند، باشگاه را از آن خود می دانند و در نگهداشت آن کمک کارند که این موضوع برایمان بسیار بااهمیت است.

وی که ۱۵ سال در عرصه ورزش فعالیت داشته و چندین مقام کشوری و استانی را در کارنامه دارد، از ایجاد این مجموعه ورزشی در روستایشان احساس شعف می کند و یادآور می شود: در گذشته فرزندان این سرزمین امکان حضور در عرصه ورزش را نداشتند ولی هم اکنون شرایط فراهم است تا با فراغ بال به سلامت جسم و روح شان بپردازند.

از این زوج موفق در عرصه ورزش روستایی خداحافظی می کنیم و در راه بازگشت به ساری سری به چند روستای همجوار می زنیم و از وجود اماکن ورزشی در قریه های اطراف می پرسیم و جواب منفی می شنویم.

دوباره مسیر حرکت این زوج جامخانه ای را مرور و عشق به زادگاه و هدف شان را تحسین می کنیم و امیدواریم تلاشگران عرصه های اقتصادی به سرمایه گذاری در ورزش هم بیاندیشند.

انتهای پیام /